Albus Dumbledore

Imię: Albus
Nazwisko: Dumbledore
Wiek: 96
Wygląd: Albus wygląda jak szlachetny starzec. Od razu rzuca się w oczy jego bardzo długa, srebrzysta broda, tak jak i równie wspaniałe włosy. Profesor nosi okulary połówki, przez co wygląda jeszcze bardziej na człowieka mądrego i oczytanego - takim też jest w istocie. Kroczy zawsze powoli, dumnie i wyniośle. Ubiera się zazwyczaj w piękna, błękitną lub złotą szatę, opadającą mu aż do ziemi. Jej długie rękawy zwisają swobodnie, kiedy unosi ręce.
Charakter: Spokojny i opanowany, nawet w najgorętszych sytuacjach potrafi zachować zimną krew. Zawsze postępuje zdecydowanie i nigdy się nie waha - wszystko ma dobrze przemyślane i zaplanowane. Wyróżnia go również skłonność do filozofowania nad życiem ludzkim. Ze względu na swoje doświadczenie wie bardzo dużo o świecie, o żywocie i o samych ludziach.
Ukończona szkoła VII - Gryffindor
Zawód: Dyrektor, były profesor transmutacji.
Stosunek do innych: Uprzejmy dla wszystkich, nawet dla swoich wrogów. Nie okazuje nikomu nienawiści i prawdopodobnie nawet jej nie czuje, nawet do samego Voldemorta.
Czystość Krwi: Półkrwi
Zwierzę: Feniks Fawkes
Różdżka: Czarna różdżka
Specjalne umiejętności: Nadzwyczajne umiejętności magiczne.
Historia: Albus urodził się w rodzinie czarodziejów. Wraz z młodszym rodzeństwem, Aberfothem i Arianą oraz rodzicami, Kendrą i Percivalem, mieszkał w otoczeniu mugoli, co doprowadziło do tragedii. Kiedy Albus miał dziesięć lat, jego młodsza siostra została zaatakowana przez trzech mugoli, którzy zobaczyli jak nieświadomie uprawia czary. Atak wywołał u niej ogromną traumę. Ariana, bojąc się siebie i swojej mocy, przestała jej używać, przez większość czasu pozostawała nieobecna duchem. Jej moc znajdowała ujście w losowych, niekontrolowanych wybuchach, co czyniło ją niebezpieczną dla siebie i innych, przez co potrzebowała stałej opieki. Percival, nie czekając na wymierzenie oprawcom jego córki sprawiedliwości, dokonał na nich samosądu, za co trafił do Azkabanu do końca życia.

Incydent ten odbił się szerokim echem w społeczności czarodziejów i zła sława ojca wpłynęła na pierwsze kroki syna w Hogwarcie. Młody Dumbledore, znając motywy i czyny swojego ojca, pomimo wielu pytań i zaczepek, unikał rozmów na jego temat. Szybko zaprzyjaźnił się z Elfiasem Dogem, również odrzuconym przez grupę kolegów z roku. Z czasem jednak własne umiejętności Albusa przyćmiły złą reputację jego ojca i pod koniec pierwszego roku nauki nikt nie traktował go jak syna wroga mugoli, ale jak najlepszego ucznia w historii szkoły.

Albus zdobywał nagrody i korespondował ze znakomitymi czarodziejami, takimi jak alchemik Nicolas Flamel, wybitna historyczka Bathilda Bagshot oraz teoretyk magii Adalbert Waffling. Sporo szkolnych wypracowań Albusa trafiło do naukowych pism, takich jak "Transmutacja Współczesna", "Horyzonty Zaklęć", czy "Eliksirotwórstwo Praktyczne". Wróżono mu karierę Ministra Magii, ale sam Albus nigdy nie interesował się polityką - od zawsze pragnął nauczać.



Po skończeniu szkoły Albus pragnął wyruszyć w podróż po świecie, aby odwiedzić i obserwować czarodziejów z innych krajów. Do zmiany planów zmusiła go wiadomość o śmierci matki. Albus został jedynym żywicielem rodziny i postanowił wrócić do domu, aby zaopiekować się chorą siostrą i tym samym umożliwić swojemu bratu ukończenie szkoły.

Wkrótce po śmierci jego matki, do zamieszkiwanej przez Dumbledore'a Doliny Godryka wprowadził się Gellert Grindelwald, który zamieszkał u swojej ciotecznej babki, Bathildy Bagshot. Albus i Gellert, nie tylko jako jedyni młodzi czarodzieje w okolicy, ale również jako dwoje wybitnych ludzi, szybko przypadli sobie do gustu i zaczęli spędzać razem coraz więcej czasu.

Wkrótce w domu rodzinnym pojawił się Aberforth, niezadowolony z poczynań brata, zdecydowany rzucić szkołę, żeby móc zająć się siostrą. Pomiędzy braćmi i obecnym wówczas w domu Dumbledore'ów Grindelwaldem wybuchła kłótnia, której świadkiem była Ariana. Przestraszona dziewczynka straciła panowanie nad swoją mocą. Dokładne okoliczności jej śmierci nie są znane - wiadomo tylko, że wszyscy obecni użyli zaklęć i któreś z nich zabiło dziewczynę.

Po tym wydarzeniu drogi Dumbledore'a i Grindelwalda rozeszły się na dobre - Gellert utrzymywał, że tragedia nie była ich winą, natomiast Albus zadręczał się wyrzutami sumienia. Po ich ostatniej kłótni Gellert wyjechał z Doliny Godryka. Ochłodziły się również stosunki dwojga braci - Aberforth zarzucał Albusowi, że ich siostra zginęła z powodu jego zbyt wysokiego mniemania o sobie. Na pogrzebie Ariany brat Albusa złamał mu nos, Dumbledore nawet się nie bronił.

Dodatkowe uwagi: Historii nie ma co wymyślać, jest to prawdziwa historia z książki.

ZF


Akceptuję x]